Chili - Zwisterland!!

Hallo hallo geachte lezers!

Daar was ik weer. Het is nu 25 graden en al wat aan het afkoelen. Ik zit op de student office en het is 20 over 4. Denk mooi moment om weer even wat gebeurtenissen te vertellen aan het thuisfront. Ik heb eindelijk ook uit gevogeld hoe ik die email notificaties kan sturen, dus iedereen is nu eindelijk op de hoogte wanneer ik een verhaaltje plaats J

Volgens mij sloot ik het vorige verhaal af met de bungjee, braai en bokkievlees bemachtigd dankzij Scratchy de dorps hond. Om heel kort daar op terug te komen. Scratchy zit tegenwoordig de hele dag aan de lijn, wat ik maar vooral Scratchy zelf erg zielig vindt. Het is al eens voor gekomen dat hij (letterlijk) losgebroken is van zijn lijn en dan zie je hem op turbo speed 15 keer heen en weer sprinten door the village genietend van zijn vrijheid. Erg grappig gezicht kan ik je vertellen.

Nu heb ik afgelopen week ook weer ontzettend veel beleefd. Heleen, Martijn en ik zijn 4 dagen naar de Baviaanskloof geweest om veldwerk te doen. Gisteren hebben we in de Patensie bar Nederland en Brazilië zien winnen in de 8^e finale van Slowakije en Chili en zijn Heleen, Yvon, Bart en ik op maandag naar de WK wedstrijd Chili Zwitserland geweest. Laat ik bij de wedstrijd beginnen.

Na (eindelijk) een relaxed weekend met uiteraard wat feestjes ging maandag ochtend om half 6 de wekker al. We hadden namelijk een druk dagje voor de boeg. De wedstrijd Chili – Zwitserland zou pas om 4 uur in de middag beginnen, maar Heleen en ik verbleven momenteel illegaal in Zuid Afrika. Dit was omdat het systeem plat lag bij de Home Affaires waar je je visa moet verlengen. Aangezien we daar de vorige keer 12 en een halfuur gezeten hadden, besloten we nogal vroegjes te vertrekken zodat we daar direct aan de beurt waren. Dit super goede uitgedachte al toch verschrikkelijke voor de niet-ochtendmensen plan is simpelweg gezegd… niet gelukt. En nee het was niet omdat bepaalde men sen veel te laat uit bed waren (weet wat de meeste mensen nu denken). Maar het kwam omdat we het eerste gedeelte van de reis  achter een vrachtwagen reed die zeg maar niet de snelheidslimiet wou overschrijden.
Al met al we kwamen om 10 over 8 in Port Elizabeth bij de Home Affaires aan. Hier hebben Heleen en ik 3 uur moeten wachten, echt een record tijd daar, om vervolgens te horen te krijgen dat ze de benodigde documenten voor het zetten van 1 lullig stempeltje nog niet binnen hebben. Oftewel we moeten nu nog een keer terug en we zijn nog steeds illegaal in dit land. Bah.

Maargoed dat mocht de pret moet drukken want we hadden een prachtige dag voor de boeg. Na wat lopen over Boardwalk, 3 maaltijden en wat Chileense en Zwitserse voetbal sfeer opgesnoven te hebben gingen we op weg naar het stadion!
De weg erheen was vrij makkelijk te vinden en ik moet zeggen dat alles op weg naar het stadion tot en met je eigen stoeltje erg professioneel geregeld was. Dit had ik niet verwacht, als je ziet hoe ze hier normaal alle zeer officiële dingen regelen.
Eenmaal binnen met mijn vuvuzela.. wouw wat een sfeer! Bijna overal rood en wit. Je had er af en toe nog wat geel/groen tussen zitten van de neutrale Bafana Bafana fans.
Nu snap ik pas waarom die vuvuzula’s NIET verboden zijn. In het stadion zelf heb je amper last van het geluid, ze zorgen juist voor een ontzettende goede sfeer! En het stadion is ook ontzettend mooi.

De wedstrijd zelf was gewoon genieten. Niet perfect voetbal maar erg leuk om naar te kijken. Wel zonde dat er niet meer dan 1 doelpunt is gevallen, want meer had deze wedstrijd wel verdient.

Na de wedstrijd zijn we vlug nog wat boodschappen gaan doen, waarna we (mijn 4^e) maaltijd gingen nuttigen. We kwamen bij een ontzettend leuk tentje aan de rand van de weg. Hier hebben we nog even de 1^e helft Spanje – Honduras gekeken waarna we naar huis zijn gegaan. Ow en Heleen als je dit leest, je autorijlessen zijn toch echt al afgelopen hoor J haha.

Thuisgekomen vlug ons bed, om nog even 6 uur slaap te pakken. Die dinsdag ging de wekker namelijk weer om half 6! Dit keer was het werkgerelateerde.  We gingen namelijk met 3 studenten (zie boven voor de namen) naar de Baviaanskloof, zonder supervisors. En omdat er geen supervisor mee ging moesten we helaas omrijden om bij de  kloof aan de komen.
Normaal rijden we namelijk dwars door de gebergten heen om er te komen. Dit duur zo’n 2 a 3 uur echter rij je dan wel d helft van de rit op een heel smal paadje naast enorme afgronden. De omweg die wij moesten nemen was relaxt snelweg echter duurde deze rit wel 5 uur. En als we nog wat aan die dag wouden hebben nou ja.. mijn punt is duidelijk we moesten erg vroeg vertrekken.. alweer.

Even een hele korte schets van ons werk daar in de kloof:
In Zuid Afrika zijn ontzettend veel natuurgebieden. Vanaf het jaar 2000 heeft de regering en andere organisaties ontzettend veel gedaan om deze natuurgebieden te bewaren. Een van de meest succesvolste ondernemingen is om goed bewaarde natuur te stoppen in zogenaamde ‘Protected Area’s’. Je kan dit zien als een natuurreservaat. Nu zijn er al heel wat natuurreservaten opgericht. Echter is minder dan 30 procent in dergelijke reservaten. Dit komt met name omdat de meeste natuurgebieden te vinden zijn op privaat terrein. Bijvoorbeeld een boerenland.
Nu bestaat er een programma om deze natuurgebieden op privaat terrein veilig te stellen door ze in een stewardship te stoppen. Een Stewardship is een samenwerkingsverband tussen de landeigenaar en een natuurorganisatie. Het doel van zo’n stewardship om de biodiversiteit  op zo’n land natuurvriendelijker te managen. Indien een landeigenaar dit wil en doet kan hij als ruil daarvoor bepaalde (financiële, materiële, organisatorische) steun krijgen.
Nu hebben Heleen en ik gedurende onze stage aan een site assessment gewerkt. Deze site assessment moet binnen een halve dag bepalen of een bepaald land in aanmerking komt van een stewardship en zo ja welk level van stewardship. Hoe hoger de stewardship hoe meer steun je kan verwachten.
Nu moesten Heleen en ik deze site assessment bij zo veel mogelijk boeren uitvoeren. Dit houdt in dat je ze eerst moet uitleggen: wat houdt een stewardship nou precies in? Wat voor voordeel zit je voor jouw als boer in? Enz enz. Vervolgens stellen we de boer een aantal vragen over het management van zijn land, de huidige staat van de aanwezige natuur etc. Na dit vragenrondje vragen we aan de boer of hij tijd heeft om over zijn land heen te rijden en alle belangrijke/relevante dingen over zijn land te vertellen. Aan de hand van dit alles moeten wij het site assessment invullen.
Ik zou nog veel langer door kunnen met alle achter liggende gedachten enzo, maar dan wordt dit meer een rapport dan een blog..

Je kan begrijpen je komt dan in heel nauw contact met de boeren. Dit is super vet, want je leert er zoveel van en je hoort wat er allemaal speelt. Bovendien een hele vette ervaring om een instrument wat je zelf hebt gemaakt ook daadwerkelijk uit te voeren.

Om jullie een beeld te geven over wat voor gebied we praten. Om van de 1^e boer naar de laatste boer in de kloof te rijden is 150 kilometer over slechts een gravelroad. De gemiddelde grootte van een land van een boer is 3000 hectare. Waarvan de twee grootste over de 6000 hectare zijn.

 En dan zo dat het ook echt nut heeft. Enige nadeel van deze midweek is dat we erg veel voetbalwedstrijden hebben gemist.
Gelukkig bood een vrouw van een  boer aan om bij hun het Nederlands elftal te kijken! Gelukkig! Ook konden we van de 3 nachten, 2 nachten in een net nieuw gebouwde vakantie huisje slapen. Dit was ook aangeboden door een boer, omdat hij het zo zielig vond voor ons dat we in de fieldstation sliepen, waar geen elektriciteit en geen lopend water is. Daar waren we dan ook wel erg blij mee J

De hele trip was dan ook erg geslaagd! We hebben  bij 5 boeren de site assessment kunnen afnemen en met nog 2 andere boeren gezellig kunnen kletsen over stewardships.
Vrijdagmiddag gingen we dan ook wel redelijk gebroken terug naar de village. Aangekomen daar kreeg ik te horen dat ik dat wekend van huisje moest verhuizen..
Heel erg jammer want het huisje waar ik altijd gewoond heb, beschouwde ik stiekem al als ‘mijn’ huisje. Tja ik woonde er ook al meer dan 3 en een halve maand. Maarja is niet anders, als tegenprestatie leef ik nu weer in een mannenhuis J met twee super chille gasten (Bart en Tim) en supervisor Noel. Plus dat we een tv, stereo en een gruwelijke bank in dat huisje hebben.
Owja reden van de verhuizing is ook wel leuk om even te noemen.. er komt vandaag (misschien zijn ze er op dit moment al) een Zuid Afrikaanse tweeling naar de village. En vanwege deze gebeurtenis moesten er wat verhuizingen plaats vinden. En ja.. het zijn studentES! Ik ben erg benieuwd.

Als afronding moet ik nog even vertellen dat we aankomende vrijdag naar Port Elizabeth gaan. Heleen en ik gaan weer proberen om onze visa te verlengen. Maar onze hoofdreden is toch echt wel DE KWARTFINALE NEDERLAND – BRAZILLIE!!!!!!!!!!!! J J J J J J J J J J J J J J J J J J

De vetste pot in heel het WK en wij zijn er bij! Haha super cool. Ben heel heel maar dan ook heel erg blij dat we die tickets hebben.

Zo met dit prachtige bericht sluit ik af. Zal even kijken of de tweeling er al is.

Bye Bye Danki!

Ps. Dank jullie wel voor alle reacties, blijft altijd erg leuk om die te lezen J