Johannesburg 11 Juli

J’burg

Ja inderdaad we gingen er heen voor de finale. Over de wedstrijd zelf rep ik geen woord, dat ligt nog te gevoelig. Dus ik ga er maar een heel mooi verhaal omheen breien.

We beginnen waar ik gebleven was. En dat was op een maandag voor de halve finale NL – Uruguay, die dinsdag zou plaats vinden. Voordat we met zijn allen ons naar die wedstrijd haasten. Gingen we eerst zelf voetballen. En wel tegen een Zuid Afrikaans team!
De nursary werkers (jaja we hebben hier wel twee heuse plantages hier in the village) wouden graag even een potje voetballen tegen ons. Nou zo gezegd zo gedaan. Dinsdagmiddag van 1 tot 2. Wij stonden met ons Oranje elftal te rekken en strekken, komen er toch twee bussen vol Afrikanen aan! Gelukkig was meer dan de helft supporter, anders was het wat lastig spelen. Na een zeer spannende pot toch een Oranje afloop. We wisten ons van een 2-0 achterstand terug te knokken naar een 3-2 winst in de laatste slotseconden van de wedstrijd. Hoppa! Eerste overwinning van de dag was binnen. Op naar de 2^e. Deze kwam er gelukkig ook.
Na een 95 minuten vol stress zagen we onze oranje winnen ook 3-2 winnen van Uruguay. Met als kers op de taart de goal van van Bronckhorst.

En zo geschiedde, sinds 32 jaar Nederland in de finale! En of het zo bedoelt was, ik zit in het gastland. Binnen een mum van tijd waren dan ook al de plannen gesmeed om naar Johannesburg te gaan. De week kon dan ook niet snel genoeg van. Iedereen vol WK sfeer en spanning.
Naast al deze voetbalgekte moesten Heleen en ik ook nog bijzonder veel afrondend werk doen. Zo moesten er dikke rapporten geprint worden, moesten we weer voor onze visa naar Port Elizabeth (zit hier nog steeds illegaal) en moest Heleen haar afscheidsfeestje regelen.

Voordat we het wisten was het dan ook zo ver. Vrijdag.
Heleen haar laatste avond in de village. Lekker met zijn allen braaien en gezellig doen. Dit feestje hield eerder op dan normaal, omdat we diezelfde avond al zouden vertrekken naar J’burg. Dit is namelijk een rit van maar liefst 14 uur!?!
00:00 was het zover, afscheid nemen van Heleen. Gelukkig zie ik haar over een paar weken weer.
Snel even douchen en hoppa in de auto. Man wat een rit.. voor de rijders althans, ik heb heerlijk 9 uur geslapen.

Om 10 uur waren we bij ons hostel in J’burg. Even vlug inchecken ontbijt scoren en opzoek naar een ticket. Je zou zeggen dit moet te doen wezen. NL – Spanje wie verwacht dat? Nou die kaartjes waren dus wel te krijgen. Genoeg zelfs.  Maar dan wel voor 1200 euro… Beetje jammer.
De twee supervisors die mee waren (Marijn en Dieter) hadden echter wel geluk, zij konden twee kaartjes scoren voor slechts 400 euro per kaartje! Lucky bastards..

Na een dag tickets kijken, zocht ons groepje de rest van de groep op om tezamen in een van de vele fanfesten in J’burg Duitsland – Uruguay te kijken. Hier naar toe ontmoetten we een aantal vrienden van Odi. Naar een leuke pot voetbal waarbij Duitsland 3^de van het WK 2010 werd hebben we nog even kort gefeest op het plein. Tijdens dit feestje ontmoetten we een zuid Afrikaans koppel die ons op sleeptouw namen richting het stapgebeuren.

De Zuid Afrikanen volgend belande we in een erg klein typisch local barretje. Ik denk dat we ook de eerste blanken waren daar sinds jaren. Maar wel heel erg gezellig! Nog wat dansbattles gezien en wat dansmoves opgepikt haha.
Om en nabij 3 uur was iedereen hartstikke moe en gingen we vlug nog even wat eten. Na de auto’s in een wat luguber buurtje geparkeerd te hebben gingen we even vlug een hapje eten.

Toen we na een kwartiertje terug kwamen was ik getuige van een eerste crimineel delict hier in Zuid Afrika. Het voorruit van onze auto was kapotgeslagen en alles wat lag bij de linker voorstoel was geroofd. Erg sneu voor de vriendin van Odi aangezien zij daar zat. Haar tasje, die ze zelfs onder haar stoel had geduwd, was gejat met alles erin: huissleutels, rijbewijs, portemonnee, make-up etc. Gelukkig voor de eigenaar van de auto (vriend van Odi) was er verder niks gestolen uit de auto. Ikzelf was ook erg blij dat ik alles in mijn eigen zakken.

Na de politie ingelicht te hebben, kwamen er binnen 10 minuten 3 busjes aan. Waarna iedereen op straat gefouilleerd werd. Natuurlijk niks te vinden. Dus met zijn allen op naar het politiebureau, deze was gelukkig 2 blokken verderop.

Toen ik het politiebureau binnen kwam zag je echt een slecht stukje Afrikaanse werkgelegenheid. Alle belangrijke politieagenten die achter de balie zaten lagen gewoon te slapen! Dit waren er welgeteld 3 van de 5 mensen die achter de balie zaten. Onvoorstelbaar. Ook hoe ze vervolgens het probleem behandelden, ze hadden helemaal geen zin om er een zaak van te maken. Gelukkig voor de bestolen vrienden van Odi was er een agent met ons meegereden. Deze heeft uiteindelijk zelf maar een zaak geopend.
Al met al zaten we tot 5 uur s’ochte3nd in het politiebureau waarna de vriend van Odi en het Zuid Afrikaans koppeltje weer naar het hostel brachten. Aangekomen in het hostel raakte iedereen het bed maar aan en was vertrokken. Dit was rond half 6 gok ik.

Een uurtje later, half 7, werd ik alweer wakker. Yvon zou namelijk die ochtend om half 9 vliegen naar Kaapstad om daar nog met haar vriend wat door Zuid Afrika rond te reizen. Echter kwam de bus niet, waarmee zij naar het vliegveld moest. Hierdoor vroeg ze of iemand haar naar het vliegveld kon brengen. Dit bleek een erg moeilijke opgave. De meeste lagen namelijk nog maar een uurtje, en aangezien niemand had gebobd de vorige avond waren de meeste nog onder voldoende invloed van alcohol om niet erg legaal te kunnen rijden. Uiteindelijk zouden Marijn en ik haar wel wegbrengen. Enige wat ik nog moest doen is heel erg chagi mijn kleren aantrekken. Kom ik buiten, had ze net een taxi gepakt.. ja kut. Naja terug naar bed dan weer. De volgende dag moesten we namelijk om 10 uur alweer op.

Na een erg zware 1^e paar minuten op klokslag 10 uur, stond ik dan toch gehesen in me oranje outfit buiten. Op naar ons ontbijt!
Nadat we gezellig met zijn allen lang en lekker ontbeten hadden, splitste onze groep op in 3 groepjes. Marijn en Dieter gingen naar het stadion. Bart, Rick, Tim en ik probeerden nog een kaartje te scoren vlak voor de wedstrijd en de rest ging zich mentaal voorbereiden op het Fanfest.
De hele dag hebben we wat doelloos rondgereden en gesproken met allerlei soorten mensen op zoek naar een fatsoenlijk betaalbaar kaartje. Helaas bleek deze missie onmogelijk. Rond een uur of 2/3 uur hebben we het opgeven en zijn we terug naar het hostel gereden om vervolgens een taxi te pakken naar het grootste fanfest van J’burg, fanfest Stanford. Hier aangekomen zochten we de rest van de groep op en gingen we lekker biertjes drinken om onszelf warm te houden. De wind was echt ijs en de ijskoud!

Naar mate de dag vorderde werd het steeds drukker en gezellig op het Fanfest. Uiteindelijk waren er om en nabij 30.000 man op het fanfest. Wat erg vreemd was hier, was dat tijdens de wedstrijd iedereen ging zitten. Erg irritant als je net bier bent ween halen voor 12 man! Ik en Tim zijn dan ook op menig been/hand gaan staan en bekogeld door bier.

Na de wedstrijd besloten we om maar gauw op een bar op te zoeken. Vergezeld daar een al te aardigst leuk Nederlands meisje en een Canadees zijn we op zoektocht gegaan naar een bar. Na heel wat gezoek, geloop en waarschuwingen van klaar-overs/politieagenten zijn we via een erg dure lift uiteindelijk in wel een gezellig tentje beland. Hier zijn Schöne (student Bart), Odi en ik samen met onze twee gasten zijn tot ongeveer 4 uur in de club gebleven. Hierna stründen we door de kille straten van J’burg op zoek naar een andere club. Echter na ene halfuur koukleumen vonden Odi en Schöne het wel genoeg en zijn we terug gegaan naar het hostel.

De volgende dag vertrokken Marijn, Rick, Tim en ik al om 10 uur s’ ochtends. We waren die avond om half 10 thuis. Erg strakke planning dacht ik zo. De autorit was behalve dat ie erg lang was, wel erg grappig. Dit kon slechts door 1 ding bereikt worden: er werd geen enkel woord over voetbal gesproken.
Die avond kwam ik er ook nog achter dat ik mijn muts en vlag blijkbaar had gedoneerd aan het meisje in J’burg.. Naja het is tegenwoordig heel koud hier en helemaal in J’burg. Hoop dat ze er maar goed gebruikt van maakt. :)

Om deze hele aparte reis even samen te vatten: Erg gezellig en super vet weekend met een toch wel erg bittere nasmaak.

Als afsluiter moet ik nog vertellen dat we morgenmiddag weer tegen Bafana Bafana (Nursary team) spelen. Kijken of we de finale kunnen revancheren met ons eigen voetbal spel. Gezien onze voetbalfanatisme bij iedereen hier, moet dat geen probleem zijn denk ik. Arme, arme, arme Bafana Bafana.

Ook zijn nu praktisch alle vrouwen uit de village hier. Het is dan toch iets stiller. Maar gelukkig kunnen alle mannen het hier wel erg goed met elkaar vinden en is het tot nu toe een en al gezelligheid.

Dit was het weer voor deze keer. Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

Ciaoo!