Nederland Brazillie

NL – Brazillie

2 -1!!!!

Oke hier wou ik het eerst bij laten met deze blog, maar dat lijkt me een klein beetje saai voor jullie allemaal.
Laat ik dan maar beginnen bij het stuk waar ik afsloot. Na de fieldtrip in de kloof hadden Heleen en ik ontzettend veel informatie te verwerken. Dit is dan ook heel keurig gedaan tot en met donderdag.
Een dingetje wat ik trouwens ben vergeten te vertellen in mijn vorige verhaal.

Op de weg terug van de kloof was Heleen de bestuurder. En man  wat een heerlijke coureur is zij! Ging ook lekker vlot en soepel. Echter was er 1 moment waar deze fabileuze bestuurder even moest het gas moest loslaten. En dat kwam door de politie! Jaja we werden door de politie aan de kant gezegd. En waarom dat? Nou hierom: op de weg terug reden we door een dorpje. Dit dorpje had ,zoals de meeste dorpjes hebben, een kruising. Nu is het gebruikelijk in Zuid Afrika dat elk onbenullig, nooit berijden kruispunten een stopbord hebben. Nou iedereen weet wat ie moet doen bij een stopbord, jaaa zelfs ik, die al 4 keer hopeloos gezakt is, weet wat ik moet doen bij een rood bord met het woord STOP.
Heleen echter niet… mijn al te goede stagegenote wist het te presteren om met 126 kilometer per uur (cijfers komen van de agenten) dit  stopbord te negeren.
Laat nou toevallig er een politieauto in tegenovergestelde richting gestopt zijn voor het zo’n stopbord (die wist wel hoe het moest).
Deze volhardende agent wist ons na ongeveer 20 minuten in te halen en ons aan de kant te zetten. Het gesprek wat bij deze gebeurtenis volgde ging ongeveer zo (naar het Nederlands vertaald):

Agent: Heey daar, hoe oud zijn jullie?
Heleen: 20 hoezo?
Agent: Mag ik je rijbewijs even zien?
Heleen: Ja hoor hier en owja dit is mijn internationale rijbewijs.
Agent: Waar komen jullie vandaan?
Wij: Nederland, we doen hier onderzoek in Zuiod Afrika.
Agent: Ow jullie komen niet voor het WK?
Wij: Ook ja.
Agent: Hmmm, Waarom is dit in Chinees en in het Arabisch?
Heleen: Dat rijbewijs kan dan over de hele wereld gebruikt worden.
Agent: hmm oke, maar uhm kennen jullie in Nederland geen stopsignalen?
Heleen: Huh? Welke signalen, wij staan nu toch aan de kant?
*Nog enige uitleg bedoelde die het STOPbord hierboven vermeld.*
Heleen: Ja die hebben we wel in Nederland
Agent: Ow maar daar negeer je zo ook altijd?
*Heleen bloost* *Martijn en ik lachen*
Agent: Nou, waar gaan jullie heen?
Wij: Patensie
Agent: hmm.. oke nou beetje oppassen want als je met 126 km/h stopborden negeert kun  je ernistige  ongelukken krijgen en owja Patensie heeft ook stopborden.
*Agent geeft rijbewijzen terug wenst ons een goede dag stapt in de auto en rijdt weer de andere kant op*
Nu kun je je voorstellen dat wij met zijn allen in de auto echt zaten te denken: Wat is hier nou net gebeurd?? Nou, ik kan je met alle oprechtheid zeggen, dat dachten wij ook. Maar wel erg grappig.

Zo na deze intermezzo terug naar vrijdag. Zoals hier wel vaker het geval moest ik deze vrijdag er om 5 uur uit! Bah. Want Heleen en ik moesten alweer naar de Home Affaires voor onze stempel. Om eenb lang verhaal kort te maken, na 3 uur wachten daar zitten we NOG STEEDS hier illegaal in het land. Zachtjes uitgedrukt: de Home Affaires is niet zo’n plezante overheidsinstantie.

Maargoed, we hadden wel een erg mooi vooruitzicht: NEDERLAND – BRAZILLIE!! Yay.
Bij ons hostel voord ie nacht hadden we afgesproken met de rest van de village. Bijna iedereen van de village had tickets voor deze kwartfinale. Heleen na nogal wat mazzel uiteindelijk ook.

Eerst met zijn allen naar de Fanfest! Op de weg ernaar toe alle benodigde attributen kopen (vlaggen, sjaal een niet te vergeten bier…). Op de fanfest alvast feest vieren met allerlei andere oranjegeklede supporters! Vervolgens in de parade op naar het stadion! Deze 5 kilometer waren echt fantastisch! Te mooi om te beschrijven, zingen, bier drinken, met politie wagens meeliften. Een en al gekte en chaos! Maar vrolijke gekte en chaos, er is geen enkele rel gewest voor, tijdens of na de match. Of in ieder geval heb ik die niet bewust meegemaakt.

En dan de wedstrijd zelf… man de 1^e helft heb ik nog nooit zo diep in de put gezeten. Echt al na 5 minuten.. nee hey wordt het zo’n pot, met 3-0 van de mat getikt worden tegen Brazilië.. bah!
Toen kwam de tweede helft.. nou ik hoef niks te zeggen, neem aan dat iedereen de wedstrijd heeft gezien! Wat een feest!
Na de pot nog met zijn allen gaan feesten in PE. Erg fijne vrijdag was dat.

De volgende dag uitslapen zou je zeggen… naha helaas. Dat zat er niet in. De volgende dag was het namelijk Citrusfest in Patensie.Wij als Living Lands waren daar uitgenodigd door GIB. GIB staat voor Gamtoos Irrigation Board en zorgt ervoor dat we hier onderdak, auto’s etc. hebben oftewel een erg belangrijke organisatie. Hierdor waren we verplicht om met zijn allen naar het citrus fest tegaan. Achteraf een zegen kan ik je zeggen. Lekker in de zon zoals nu (zoals op dit moment de zomer in NL is maar dan zonder het benauwde) chillen in een kringentje met een koud biertje in de hand, luisteren naar een bandje op een heerlijke pas gemaaid goed verzorgd rugbyveld. Omdat deze zin al zo lang is gaat hij nu verder: ook kijkende naar het volk wat her en der naar de standjes heen en weer liep om er milkshakes, kleren, biltong (gedroogd vlees) en andere frutsels te kopen. Erg relaxt allemaal en erg rustgevend.

Om 4 s’middags hebben we maar besloten om nog niet terug te gaan naar the village, maar om voetbal te kijken in Patensiebar. Alsmede de avond vorderde wijzegde ook de plannen om na de wedstrijd, na het eten, na de 2^e wedstrijd naar huis te gaan. Uiteindelijk vetrok er dan toch en auto vol emt studenten om een onbekend tijdstip naar the village. Hier zat ik niet bij.
Ik ben beland bij Yolandi (belangrijk persoon van GIB) samen met de supervisors die nog over waren. Ook weer een erg geslagde dag!

De volgende dag was het alweer zondag. Om 10 uur de slapers bij Yolandi naar de village gebracht waar we vervolgens de verjaardag van Bart konden vieren. Want Bart (kamergenoot van mij en Tim) was 26 geworden! Deze verjaardag is met kaarten, relaxt zitten om een vuurtje, houthakken erg rustig erg chill verlopen. Niet erg verwonderlijk dacht ik zo.

Op het moment zit ik alweer ruim een halfuur in het donker (het is slechts kwart voor 7 s’avonds) en ben best gaar. Goed moment op te stoppen met tikken dacht ik zo.
Zal nog wel even mijn komend programma voor deze week vertellen.

Heleen en ik werken al aan onze afsluiting van deze stage. Woensdag wordt namelijk alles geprint qua verslagen, posters etc. Al het spul wat bij school moet worden ingeleverd zeg maar. Morgenavond gaan we NL – Uruguay kijken in Patensie bar en heeeeel erg jopen dat het 2-0 winst wordt. Niet allen omdat ik 2-0 gepouled heb, maar nog meer omdat we al een trip aan het plannen zijn naar Johannesburg waar de finale wordt gespeeld op zondag.
Heeeel misschien kunnen we daar een kaartje op de kop tikken, wat zou dat een heldenstreek wezen. Mja is Heleen ook gelukt bij de kwartfinale dus wie weet.
Helaas is heleen er dan niet meer bij, want die vertrekt zaterdag L

Nou ik loop naar de beneden en zal eten!

Bye bye Danki!