Geweldig mini weekje!

Heey heey! Daar was ik alweer. Wel erg snel deze keer, maar ik heb dan ook wel ontzettend veel meegemaakt de afgelopen week. Allemaal wel briljant spul moet ik zeggen!

Laatste keer dat ik wat schreef eindigde ik met een programma van wat ik zou gaan doen. Zo zouden Heleen en ik het ‘bakkie’ naar een servicebeurt brengen in Humansdorp en gingen we met 7 man naar de Baviaanskloof om veldwerk te doen. Nou tjemig dat er zoveel kan gebeuren in ongeveer 4 dagen tijd.

Ik zal beginnen om half 7 op woensdagochtend 26 mei. De reden waarom dit verhaal op een eerlijk waar mensonvriendelijke tijd begint is omdat Heleen en ik toen moesten opstaan. Het bakkie moest namelijk om half 9 bij de garage zijn. Nu is het zo ongeveer iets langer dan een uur rijden naar Humansdorp. Ook moetsen we Dieter even gedag zeggen omdat deze directeur , die geen directeur genoemd wil worden, 3 weken naar Nederland ging.

Na dit afscheid, heel wat gekloot met de autodeuren konden we dan toch instappen om kwart over 7. Hartstikke keurig! Gewoon netjes op tijd J
De reis naar Humansdorp was niet veel bijzonders, ook bij de garage aangekomen is niet veel te melden. Behalve het feit dat Heleen haar mobiel heel droogjes in de auto liet liggen, die het de garage zou bellen als we het bakkie weer konden ophalen hihi. Maargoed Wij met onze laptops naar Le Chameleon. Want er moest wel gewerkt worden, ook ontbeten trouwens. Aangekomen in het stamrestaurant (in Humansdorp althans) eerst even heerlijk ontbijten, waarna we rustig aan het werk gingen. Na een 3^de bakje koffie (jaaa er moest wel een deadline gehaald worden) worden we opeens heel droog aangesproken door een vrouw aan een tafeltje naast ons: “Is that German?”. Nou wij maar heel keurig antwoorden dat het geen Duits maar Nederlands was en van het een kwam het ander. Voor dat we het wisten waren we uitgenodigd voor een rondtrip naar een (super super super) luxe golfbaan en de haven van Sint Francis (ligt naast Humansdorp). Na enige aarzeling, werd ons ook nog verzekert dat we in een uurtje weer terug waren. Nou toen waren we toch wel om. (Voor alle kleine kinderen die dit verhaal lezen… doe dit nooit!!, bij vreemde mensen in de auto stappen, tenzij het gewoon een lief en aardig vrouwtje is) Wij vragen om de rekening, en hoppa voordat Heleen en ik ook maar iets konden doen… tatatta betaalde zij onze rekening J. Nou zoiets zou in Nederland nooit voorkomen, hier blijkt dat redelijk normaal te zijn.

Dus om half 12 bij Irna (zo heette ze) in de auto en hoppa op naar Sint Francis. En echt wouw wat een mooie buurt is dat zeg! Alleen maar witte huisjes met rietdaken. En ik zeg nou heel onterecht huisjes, want de meesten waren toch echt wel halve kastelen hoor! Maargoed je kreeg echt een resort idee. Daarna na een leuk schattig en gezellig mini haventjes, waar alleen maar luxe jachten lagen. Vervolgens reden we door een soort ‘spaanse’ buurt. Dit omdat hier alle huizen beige waren met rode daken. Echt een spaans uiterlijk, ook wel erg mooi.
Leuke van de trip was dat Irna bijna alles wist van (letterlijk) alle huizen. Ze wist wie er woonde wat het huis kost enz enz. Blijkt dat Nadal (jeweetwel die tenniser) hier heeft getennist tegen een jeugdtalent. Dit komt omdat Irna een eigenares is van een jeugd hostel waar kinderen leven omdat scholen te ver weg zijn voor hun eigen woonadres. Mooi van haar hostel was, dat ze de allerrijkste van de rijkste kinderen heeft, maar ook de armste van de armste.
Nou en dan denk ja na zo’n halfuur dat je alle luxe wel gehad hebt  maar nee hoor, want we moesten nog naar de golfbaan. Haar man bleek veelal te golfen daar en zij was volgens mij ook wel redelijk bekent daar. We konden in ieder geval zonder pardon de golfbaan en naar het ‘clubhuis’. En geloof me ik denk dat ze daar de vloer hebben kwijlen met mijn speeksel.. echt met open mond tollende ogen ben ik rondgelopen. FJieuw, man wat mooi. In de kleedkamers een haardvuur, Breedbeeld tv, massage ruimte, vloerverwarming etc. Dit is dan een kleedkamer he.. Vergelijk dat maar even met een kleedkamer bij vv Hardegarijp. Is toch net even anders. Maargoed, voor de rest 2 restaurantjes cocktailbar enz. En dan die inrichting, alles marmer (denk ik). Zo mooi. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de locatie  Alles mooi groen (gras) en naja geen woorden voor. Super balen dat Heleen en ik geen fotocamera bij ons hadden. Het wordt dan ook een missie om nog een keer daar binnen te komen maar dan met camera. Of ons dit nog gaat lukken is maar zeer te vraag.

Na een ander halfuur ongeveer zijn we weer afgezet door Irna en konden we weer terug aan het werk. Echter op het moment dat haar auto wegreed (met haar erin) besefte ik dat mijn mobiel in haar auto had laten liggen.. Shit!
Gelukkig voor mij was het hostel slechts zo’n 200 meter om het hoekje. Lucky bastard ben ik ook haha. Maargoed terug in Le Chameleon, bestelde we een heerlijke lunch. Mooie van deze lunch was dat Living Lands deze lunch betaalde omdat we het bakkie wegbrachten naar Humansdorp. Goede deal dacht ik zo, voor beide partijen. Rond 2 uur/ half 3 werd Heleen opgebeld en konden we het bakkie weer ophalen. Genoeg over deze dag want de rest is niet bijzonder meer.

Dan komen we bij Donderdag. Ook deze dag begint weer om , niet te geloven, half 7! Pfff. Dit omdat Marijn (supervisor), Tim (student net als de rest van de namen die nu volgen), Marjan, Heleen, Martijn, Dj en ik naar de Baviaanskloof moesten voor veldwerk. En Tim ging heen voor een herstel project van natuurlijke waterwegen, Heleen en ik gingen onze site assessment testen, Marjan moest wat regen simulator testen uitvoeren en Martijn en DJ gingen gewoon mee voor de lol, die waren nog nooit in de Baviaanskloof geweest. Dit was tevens hun laatste kans om te gaan aangezien zij komende zaterdag helaas en heel triest weggaan L. De donderdag was niet heel boeiend op het feit na dat het die avond gewoon erg gezellig was met zijn allen. Kan ook niet anders met geen elektriciteit, geen warm water en alleen haarvuur als kachel.

De volgende dag moesten we er weer voor 7 uur uit.. (begon er serieus bijna aan te wennen, al denk ik dat zoiets niet echt kan). Marjan moest haar simulaties doen en Heleen en ik gingen haar die ochtend helpen. Op het moment dat we aangekomen bij haar werkplotje, sloeg het noodlot toe. Het begon te regen.. En dat in een periode dat het niet hoort te regen. Nou daar gingen haar simulaties. Dus na een kwartier koukleumen werden we weer opgehaald en konden we weer naar het fieldstation. Lekker bakje koffie gedronken wat gekaart en hutspot gegeten!

Na deze heerlijke Hollandse stamppot (met gebraaide boerenworst) was het tijd voor Heleen en mij dat we aan het werk gingen. Wij moesten namelijk Pieter Kruger interviewen  Dit ging zo verrassend snel dat we binnen 20 minuten klaar waren. Helaas was onze taxi (Marijn en Tim) er net vandoor. Wij lekker tot 5 uur wachten, nog even afscheid van Piet nemen en hoppa terug naar de fieldstation.

Tja zo ging het dus niet helemaal. Iedereen die nog in de auto zat werd halsoverkop uit de auto gesleurd, een bord pasta naar binnen geduwd, een veelste grote warme jas aangetrokken en hup weer in het bakkie gezet.
Waar was al dit gedoe nou om zal jij je afvragen. Nou er was die avond een leopard gevangen. Oftewel een Luipaard! Dat is super vet want dat was de laatste van de big five die ik nog niet had gezien. En geloof me, ze in het wild zien is zo ontzettend zeldzaam. Die boer Pieter Kruger heeft er in zijn hele leven misschien 5 keer  gezien. En hij heeft er zo’n 4 rond zijn land zitten. Om even aan te geven hoe weinig je die beesten ziet.
Naja een hele belevenis, En wat kan zo’n beest brullen. We hoorden hem van zo’n 50 meter afstand en het leek wel een monster van 4 meter groot haha.
Helaas moesten ze het beest  verdoven voordat wij erbij konden, anders kan zij (het was een vrouwelijk exemplaar) zichzelf ernstig verwonden vanwege de stress.
Terwijl het beest verdoofd was, hebben ze van alles en nog wat gemeten en haar een halsband tracker omgedaan. Met deze tracker kunnen zien hoe de luipaard zich voort beweegt.
Al met al een hele vette ervaring.

Die volgende dag (Zaterdag) hebben we een hele vette h ike gedaan in Zevenfontein. En ik maar dneken dat zed geen water hadden hier. Nou zijn daar wel 7 waterbronnetjes. Mja hele andere omgeving dan die dorre, droge, stoffige bende. Veel meer junlge? Naja foto’s zeggen meer. Ik probeer deze er zo snel mogelijk op te zetten.

Verder zijn we die middag naar Willowmore gereden (andere eind van de kloof) om daar braaivlees en bier te halen voor een boeren feestje die avond. Nou echt je reed door Karuu landschap. Maar geloof het lijkt net of je door prairie rijdt. Echt Wild Wild West had net zo goed in Afrika kunnen zijn haha.
goed snel verder naar de avond. Dit was een brilante avond met Zuid Afrikaanse boeren. Lekker met zijn allen drinken en braaien. Mooie is dat ik de hele avond Afrikaans heb gepraat met de boeren (en hun dochters J). Dit hele mooie feestje noemen ze dan stakeholder engagement. Dus het was gewoon werk! Hoe briljant! Wel moet gezegd worden dat de boeren niet snel mensen vertrouwen, dus op het momsent dat we daar uitgenodigd werden, is dat wel een hele eer!
Ook moet efven vermeld worden dat ikdie nacht een worstel partij met Tim en Marijn heb gehad over een plek op het enige matras in het fieldstation. Dit heb ik soort van gewonnen (mede dankzij Heleen hoor). Dat ik dit vermeld is vanwege het feit dat Marijn dit ongetwijfeld binnen nu en enkele dagen leest haha. Door naar zondag.

Die zondag lekker uitbrakken en hike schoenen aantrekken. We gingen namelijk (naar zeggen van) de mooiste hike van de kloof doen. Deze is heel droogjes gewoon in de achtertuin van een van farmers daar. Bij deze farmer kun je ook echt Baviaanskloof honing en brandhout kopen. Maargoed daar schrijf ik verder niet over. Aangekomen bij Quintes (de naam van de boer) konden we kosteloos deze prachtige hike doen, met onze gids..jawel dit is echt waar zijn hond. Niet te geloven maar een hond was gewoon onze gids! Briljant! En als je zag wat voor hike het was, die hond was net een berggeit. We hebben het beest 3 keer op een onmogelijk stukje 3 meter omhoog moeten tillen, en dan ging ie rustig weer verder met de weg wijzen.
Over de hike zelfs.. ik denk dat dit met recht de mooiste hike kan wordne genoemd van de kloof echt wauw. Je loopt als het ware door een kloof gestaag omhoog. En terwijl je aan het lopen bent, hoor je een troep bavianen om je heen wat heen en weer roepen. Hierdoor weet je dat je in de gaten wordt gehouden door deze troep, nou echt een wildlife ervaring. Maar ook hier geldt weer foto’s zeggen veel meer!

Na deze prachtige hike gingen we nog even langs Piet even gedag zeggen en met zijn 7en opgepropt in het bakkie terug naar de village.
En nu komt het ongelooflijkste van dit weekend. Ongeveer halverwege.. zien we met zijn allen.. nog een luipaard! Maar n u ongevangen, gewoon staand op de weg. Helaas schoot deze weg zodra hij ons zag, dus er zijn geen foto’s van. Echt de 1^e seconde dacht ik echt van: ‘huh er zijn toch helemaal geen tijgers hier in de kloof’ haha. Maar wauw, sommige mensen zijn hun hele leven in het wild geen enkel exemplaar en wij in een weekend 2! Naja een betere afsluiting konden Marjan, Martijn en DJ niet hebben volgens mij. Echt wat een geweldig weekend! Hiervoor ben ik dus naar zuid Afrika gekomen, en om stage te doen natuurlijk.. haha.

Terug aangekomen in de village stond ons nog iets te wachten. Er waren namelijk 3 nieuwe studenten aangekomen. Twee Nederlanders Bart en Rick en een Amerikaanse: Andrew. Eindelijk een buitenlander! Andrew slaapt ook bij mij op de kamer, dus ik vanaf nu altijd Engels praten in huis, maar stiekem ben ik daar wel blij om. Die zondag avond hebben we ook met zijna allen gebraaid. Werd me bijna teveel, een slopend weekend en dan ook nog gezellig doen met nieuwe mensen. Uiteindelijk wel een hele gezellige avond geworden.

Voor de rest moeten Heleen en ik donderdag naar PE om onze Visa te verlengen, krijgen we ene afscheidsfeest van Marjan, DJ en Martijn. Krijgen we een housewarming van Bart en Odi omdat er huisje extra beschikbaar komt voor Living Lands. Spelen sinds lange tijd weer eens voetbal! En gaat er donderdag gerugbyd worden J
Ook zijn Heleen en ik nu in onze eindfase van onze hoofdopdracht denk/hoop ik. En heb ik dit laatste stukje redelijk snel getypt omdat ik NL tegen Ghana wou zien, maar hoor net dat dit op televisie komt hier of het niet ontvangen wordt.. helaas. Laten jullie mij weten wat de stand is geworden? Alvast bedankt J.

Ik laat het hier even bij. Wat een verhaal van jeweelste.. damn en dat van klein weekje. Hoop dat jullie genoten hebben en tot over 3 maand? Ik weet zelf niet eens meer hoe lang ik moet haha.

Ciaoooo!!