Cape Town Trip

Cape Town Trip

Het is kwart over 3 in een knap benauwde student-Office, hoofdpijn en gebrek aan(werk)motivatie overheersen. Het is dan ook Paasweekend geweest. Voor ons (ik en 6 medestudenten) betekende dit een tripje Kaapstad! En wat voor een trip…
Aangezien mijn 1^e verhalen wat aan de lange kant waren, zal ik proberen deze wat (relatief) korter te houden.

Na een lekker kort werkweekje was het al lekker snel donderdag. Na belachelijk weinig uren (4 uur liepen we al naar huis) een laatste Learning Village maaltijd bereidt door AG, even vlug de tas nog inpakken en op naar Humansdorp waar we op de bus konden stappen richting Kaapstad . Deze busreis was de enige heuvel op ons prachtige vooruitzicht van ons 4 dagen lang durend tripje. Deze reis bestond namelijk uit een 10 uur (van half 10 in de avond tot half 7 in de ochtend) lange reis tussen de Afrikanen, met de cheapest buslijn die we konden vinden. Nou je raad het al na 2 uur waren de ramenbeslagen waardoor er een Jungleklimaat ontstond. Op zich wel leuk, want had altijd naar de Jungle gewild, echter had ik me het zo niet voorgesteld.

Toen we na belachelijk veel stops, een politiecontrole en een buschauffeurruzie om half 7 de ochtendglorie in Kaapstap uitstapte, was het uitzicht prachtig. Van bijna elk punt in Kaapstad kun je namelijk te veel te vierkante Tafelberg zien. Dit was voor de 1^e keer zien echt wel even genieten. Zelfs 20 taxichauffeurs die zich letterlijk aan het opdringen waren voor klanten konden deze indruk niet weg poetsen.

Na een verschrikkelijke afzetrit, waarbij de taxichauffuer de weg niet eens wist en dat nota bene ik de lodge moest bellen waar hij heen moest rijden, waren we dan eindelijk in onze verblijfplaats: Mounten Manner.
Mounten Manner heeft twee verblijfplaatsen, een voor de wast rijkere stand en een voor de backpackers. Wij als arme studenten verbleven uiteraard in het backpackers gedeelte. Niet dat dit heel erg was, sterker nog het overtrof mijn verwachtingen. Er was een pooltafel, tv kamer, algemene keuken, 2 computers met internet en zelfs een minibar! Vond ik persoonlijk erg luxe voor een bakpacker hostel. Bovendien was het hostel slechts 10 minuten lopen van Long Street, de hoofdstraat van Cape Town.

Voordat ik aan mijn beschrijving van onze ondernemingen begin, moet ik gezegd hebben dat mijn indruk van Kaapstad compleet weggevaagd is. Ik verwachtte dat ik in het (over volle en drukke) New York van Zuid Afrika zou komen. Niet is minder waar. Kaapstad is eigenlijk helemaal niet zo groot (townships niet meegerekend). Over Long Street bijvoorbeeld doe je een goede 20 minuten (vrouwen uiteraard langer).

Terug naar het verhaal. Aangekomen in ons hostel, besloten we om eerst maar even goed te ontbijten. Van de toch wel wat lompe huisbaas kregen we te horen dat het dichtstbijzijnde supermarktcentrum om de hoek zat. Hier hebben we van een heerlijk ontbijtje genoten.
Na onze buikjes vol gegeten te hebben zijn we een uurtje (kan ook 3 uurtjes geweest wezen) gaan liggen. Na een powernap zijn we naar botanische tuinen gegaan. Dit paste perfect in onze 1^e dag, hier konden we namelijk lekker chillen/uitrusten van onze reis in een prachtige tuin. De taxichauffeur die ons heen en terug bracht heette Charles. Deze chauffeur hebben we maar aangewezen als onze weekend chauffeur. Het is namelijk gebruikelijk dat in Cape Town chauffeurs hun ‘nummer’ meegeven, waarop je hun persoonlijk kan bellen waarop hun je zo snel mogelijk kan halen. Je kan dit zien als een soort persoonlijke chauffeur. Op de momenten dat hij niet binnen  een kwartier je kan oppikken zorgt hij voor een andere taxi, die je oppikt. Echt ideaal en niet te vergeten goedkoop!

Terug van de magische chill tuinen, zijn we uit eten geweest in het befaamde tentje Mamma Africa. Deze uitgelegenheid heeft heerlijke verschillende soorten vlees (van krokodil tot struisvogel) en bijna altijd livemuziek. Hier hadden we dan ook een tafel tegen het podium gereserveerd. Deze typische Zuid Afrikaanse muziek gepaard met gegrild vlees en wijn, met een woord: genieten!

De volgende dag zijn weer wezen ontbijten bij het eetcafeetje bij de supermarktcentrum. Hierna zijn  we naar Waterfront gegaan. Dit is een enorm shopping centrum. Erg geschikt voor vrouwen en toeristen. Vond er persoonlijk niet erg veel aan. Gelukkig liep ik met Martijn rond, deze heerlijke nuchtere Brabander zou ,op zijn taaltje na, een heuse Fries kunnen wezen. Hierdoor was deze ochtend nog best wel gezellig. In de middag hebben we de vrouwen en onze laatste Brabander weer opgezocht en besloten we Green point te bezoeken. Dit moet een van de moest beroemde pleinen van Kaapstad zijn. Hier hebben we echter niks van gemerkt. Als back-up plan hebben de vrouwen Long Street maar eens wat beter bestudeerd en zijn de mannen voetbal gaan kijken in een café. Perfect back-up plan dacht ik zo.

Als avond hebben we in een afschuwelijk kebabzaakje gegeten. Deze zaak stond dan ook terecht te koop. Na deze afschuw zijn we lekker op stap gegaan in Stones. Dit was een soort pool/dans café. Hier draaiden ze echt geweldige muziek. Nu is er in kaapstad toch een vreemde manier van omgaan tussen jongens en meisjes. Het zit namelijk zo in Kaapstad (of in ieder geval in Stones): Belachelijk mooie dames stappen de dansvloer op, waarna er na zo’n 5 minuten een jongen bij komt dansen. Deze dansen samen ook zo’n 5 minuten waarna ze samen weer weg gaan. Deze manier van doen was niet bij 1 dame, niet bij 2 of 3, nee echt bij alle chicks. DJ en ik hebben echt met open mond staan kijken naar dit tafereel. Leek wel een pick up service. Ben stiekem blij dat het in NL wel wast moeilijker gaat. Maargoed al met al een briljante avond. Het resulteerde dan ook dat we om 4 uur de kroeg zijn uitgeschopt

Zondagochtend stond de volgende uitdaging op het programma. Na 3 uur slaap de Tafelberg beklimmen. Het liefst zou de helft van ons met de ligt gaan, maar door de harde wind was de kabelbaan  gesloten. En geloof me deze wind was niet zomaar even een herfst windje bij ons in NL. Zijn genoeg momenten geweest dat tijdens het klimmen bijna naar benden zijn geblazen.
Zoals je al begrijpt was deze klim best een zware activiteit. Helemaal als je beseft dat ik het( slechts) op mijn slippers heb gedaan. Na een helse koude tocht dan toch echt boven gekomen.
Het uitzicht op deze platte berg was echt fenomenaal. Het was dan ook erg zonde dat het zo ontzxettend hard waaide, hierdoor hadden de jongens (DJ, Martijn en ik) het zo koud dat we stiekem onze armen niet zo goed meer voelde. We stonden dan ook op zo’n 1050 meter hoogte in onze T-shirt en korte broek met een windkracht van minimaal 7. Ukkels dat we waren. De terugweg ging gelukkig eens tuk soepeler en voordat we het wisten waren we al weer lekker in de warmte.

Bij de voet van de berg is Charles weer gebeld en zijn we naar Sunset Beach gereden. Hier hebben Marjan en Heleen van de mooi 9maar koude) ondergaande zon genoten. Hadden Humera en DJ van een romantisch dinertje genoten en hebben Martijn en ik door een belachelijk mooie en rijke buurt gewandeld. Was net alsof je door Californie loopt. Ik had allen maar kunnen dromen van dit soort wijken. Maar ze bestaan dus echt. Na een take away diner met ons vieren zijn we maar gaan slapen.

Nu zal menig lezer denken..slapen… zonder stappen? Dat kan toch niet.. Nee eigenlijk niet nee. Echter moesten we de volgende dag al om half 8 opstaan. Om 8 uur werden we namelijk opgehaald door een tourbus. Deze reed ons om Tafelberg heen. Een rit van zo’n 170 kilometer. Tijdens deze rit konden we verschillende toeristische punten bekijken. Onder meer: Cape point, Cape of good hope, Seal Island en Bolders Beach. Cape point en Cape of good hope zijn gewoon toeristische plekjes met mooi uitzicht, niet erg bijzonder. Seal Island moesten we heen met de boot. Na een kwartier op de Atlantische oceaan kwam je dan bij een stukje rots waar zo’n 500 of misschien wel meer zeehonden liggen. Wel erg grappig. Ook is er onder tussen zo’n 5 kilometer gefietst richting een strand met echt totaal wit strandzand.
Maar het hoogtepunt van de tour en misschien wel de hele trip en heel heel misschien zelfs wel van deze Zuid Afrikaanse reis was Bolders Beach in het plaatsje Simon Town. Hier lagen namelijk tientallen pinguïns! Ik heb nog nooit zulke relaxte en chille beesten als deze ervaren. En dat zegt heel wat als het uit mijn mond komt: Luiheid den zelve. Zo stoer, echt geweldig! Je kon ze tot zo’n 5 centimeter naderen en ze bleven lekker chillen. Elke beestje had zo’n atmosfeer over zich, och al komt er een komeet op ons af, ik verplaats me echt niet van deze plek. Zo heerlijk relaxt. Alleen bij het kijken naar ze verdwijnen al je zorgen en stress als sneeuw in een bak lava. Om maar even aan te geven hoe cool deze beesten zijn.
De Jackass Pinguin (ja echt zo heetten ze echt) heeft de cheeta van zijn troon verstoten en zijn plaats als mijn lievelingsdier overgenomen.
Na dit hoogtepunt zijn we naar terug naar Cape Town gereden.

Aangekomen in Kaapstad is er een reservering gemaakt door onze Pakistaanse prinses (Humera) om in een Indischachtig sisha tent te eten. Hier moest je op vloer gaan zitten (op kussens of een bank uiteraard) waarna we een heerlijke langzame (denk dat we wel 3 uur hebben gegeten) maaltijd kregen. Na deze verrukkelijke maaltijd hebben we waterpijp gerookt en thee gedronken. Stiekem heb ik altijd geloofd dat de mens stoned kan worden zonder middelen als wiet enzo. En deze avond heb ik het bewijs gehad. De tent met zijn muziek, buikdanseressen, het eten , waterpijp, thee en wijn brachten zo’n relaxtheid met zich mee dat iedereen een soort van zen moment had. Ik zelf noem het simpelweg stoned zijn. Hoe je het ook noemt rustgevend was het in ieder geval wel! Na 5 uur eindelijk uit de tent geschopt te zijn, zijn Humera, DJ en ik nog even wezen poolen in Stones. We zouden het eigenlijk niet laat maken omdat we de volgende dag om 5 uur eruit moesten om rond 6 uur de bus terug naar Humansdorp te pakken. Maarja.. poolen/stappen en vroeg terug komen gaat niet samen. Wat betekende dat we pas half 4 terug waren.

Opstaan en inpakken anderhalf uur later was dan ook een hel. De reis naar de bus was verrassend wel verfrissend en werd ik wat fitter. De bus zelf kwam zo’n halfuur te laat, waardoor we bijna in de verkeerde bus gestapt waren. De busreis naar Humansdorp was erg makkelijk. Volgens mij was ik van de 10 uur maar 20 minuten max. wakker. Aangekomen in Humansdorp moesten we nog zo’n 4 uur wachten voordat we opgepikt konden worden voor terug naar The Learning Village. In deze tussentijd hebben we boodschappen gedaan.
Dit was geen prettige ervaring. De regel hier in ZA is, als je blank bent, leuk T-shirt aan hebt beteken jij geld. In de tijd om ons boodschappenkarretje naar de juiste plek te rijden hadden we een zwerm van schooiers om ons karretje hangen. Dit kwam ook omdat DJ en Humera niet erg tactisch waren om een gesprek met een van hun aan te gaan. Dit resulteerde dat ik zo’n 4 a 5 schooiers moest weg jagen, waarbij ze blij mochten zijn dat ontzettend spierpijn in mijn benen had van de trip. God wat een verschrikkelijke mensen, en dan weet ik het zijn maar arme mensen die graag wat geld willen verdienen, maar ik weet nu zeker dat mijn grootste ongenoegen van de wereld dit soort mensen zijn. Zo na dit klaag uurtje terug naar wat vrolijker dingen. Nadat de laatste schooier de Wimpey’s (landelijke fastfood tent)was uitgegooid door security konden we genieten van een welverdiende warme hap.

De terugreis heeft Heleen gereden, en ik vond het wel de moeite waard om te schrijven dat we zonder kleerscheuren in The Learning Village zijn aangekomen haha.

Tot zover weer een update vanuit ZA. Foto’s komen tussen nu en een maand!

Tot ziens en bedankt! Of in het Zuid Afrikaans: Bye bye Danki!

PS. De ‘bry’ van de vorige verhalen moeten als ‘braai’ geschreven worden. Dat jullie het even weten ;)