2 a 3 weken aan belevenissen

2 mei 2010 - The Presence Learing Village, Zuid-Afrika

Het heeft eventjes geduurd, maar hier is dan weer een leuk verhaaltje vanuit Zuid Afrika!
Voor dat ik begin met schrijven/vertellen over wat er hier gebeurd is (en dat is nogal wat), wil ik eerst heel even de tijd nemen om, mijn trouwe lezers te bedanken voor hun positieve reacties en ja.. voor gewoon het lezen van de verhalen. Dan schrijf ik die in ieder geval niet voor niets.

Hier in The Presence Learning Village is in de laatste 2 (of is het ondertussen al 3?) weken behoorlijk wat gebeurd. Zo zijn we een weekend naar Port Elisabeth (PE) geweest om even heerlijk te stappen, ben ik samen met Heleen naar de Baviaanskloof gegaan om eindelijk actie in het veld te krijgen, zin we met 5 studenten naar Tjsitjsi Kamma gegaan (alleen die naam beloofd al wat goeds zou je zeggen), is de stroom hier uitgevallen, hebben we de uitschakeling van Barca mee mogen maken en hebben we ook hier in het zuidelijke Zuid Afrika Queensday gevierd.
Zoals je al leest zijn dit nogal wat events. Met andere woorden, bereidt je maar weer voor op een hele kluif leeswerk. Mijn eigen persoontje (dit zinnetje is mij aan geleerd door die Brabanders) zal dan ook sommige dingen kort houden…denk ik.

Begin bij het begin. Dat is dus zo’n 2 of 3 weekenden geleden (ik heb momenteel geen internet dus kan het helaas niet nagaan voor jullie).
Na een fantastische werkweek is het dan alweer heerlijk vrijdag. Het lot had zo bepaald dat het tevens de laatste dag van onze andere Fries hier in de Village was. Dit resulteerde dan ook in een mooie braai met veel gekoelde drank en een malse stukjes vlees. Na een emotionele speech en een afscheidcadeau in een vorm van Zuid Afrikaanse vlag met geweldige oneliners als veel sterkte en een hele goede reis van de rest van de kampgenoten gekregen te hebben, is het al zaterdag(heel vroeg in de ochtend). Hier komt bij dat we ontdekt hebben dat er een kleine schoonheid vakbij ons woont!
Na dit geweldige feestje en een veel te klein uren aan slaap was het dan toch zo ver dat we mijn provinciegenoot naar het vliegveld in PE moesten brengen.
Voor deze zakelijke trip worden er altijd ‘missions’ and ‘objectives’ gemaakt die we behaald moeten hebben op moment van terugkomst. Voor deze trip waren dit: Stappen in PE, slapen in een hostel met vieze wollen dekens, Marjan Broad Walk laten zien, boodschappen doen en AG uitbundig uitzwaaien onder een genot van een bakje koffie op zondag ochtend.

Zo lekker samen gevat vinden jullie niet? Ik vind van wel.
Door naar de werkweek erop.
De maandag mocht ik lekker naar een meeting in Terrapi. Dit is een soort eco-camping/boerderij community. Echt wat een plek om te wonen.
De reden dat ik lekker mocht genieten van een mooi uitzicht (en heel veel aantekeningen moest maken) is dat ik mee help met het faciliteren van de Biodiversity day op 22 Mei. Dit is een wereld event om de positieve impact van biodiversiteit op de mensheid te laten zien. In het Engels gezegd om ‘awareness’ te kweken. In de wereld worden er 22 Biodiversity day’s gehouden waarvan 2 in Zuid Afrika. En dus 1 in Terrapi. Ontzettend vet dus dat je mag meehelpen aan zoiets.

Terug gekomen in The Village, zat ik dan ook direct maar tot 8 uur  door te werken, waardoor ik mijn eerste 12 uurige werkdag al gehad heb hier. Ja er wordt dus hier zo af en toe toch nog wel eens gewerkt!
De woensdag erop was het dan alweer tijd dat Marijn (onze persoonlijke supervicor) Heleen, Marjan en mij meenam naar de Baviaanskloof. Hier konden we alledrie dan ons veldwerk doen. Wat Marjan betreft werd er veel door het veld gelopen met een GPS, wat Heleen en mij betreft was het vooral praten/interviewen met Pieter Kruger en veel mee rijden om zijn land te bezichtigen. Hierdoor kwam het dat we uitgenodigd werden om in zijn guesthouse te slapen. Dit betekend dat we werden ondergedompeld in overbodige luxe (Zuid Afrikaanse begrippen hea), ontzettend lekker eten en gastvrijheid.
Owja voor de duidelijkheid al onze onderzoeken hier worden zo goed als allemaal op het land van Pieter Kruger gedaan.
Na 2 nachten in een lekker bed geslapen te hebben (ik mocht de honeymoon suite hebben in me eentje omdat ik snurk; hoezo een voordeel halen uit een nadeel haha). Besloten we dan toch maar een nacht te slapen in de fieldstation.

De fieldstation is een soort van ‘cottage’ in een soort hippie community die Living Lands mag gebruiken om studenten en supervisors onder te brengen tijden hun veldwerk. Deze station heeft geen stroom of warm water waardoor de gezelligheidsfactor omhoog schiet door het gebruik van een kampvuur en een ontzettend coole en lieve kleine kat die maar liefst 13 jaar bleek te zijn!
Aangekomen bij de fieldstation stonden daar 4 paar mensen op ons te wachten. Lois, John en twee andere waarvan ik naam vergeten ben. Hun hadden overheerlijke vegetarische pasta met groentenmix voor ons klaargemaakt. Dit ging er na een lange werkdag dan ook wel in.

Om half 6 ging de wekker dan alweer (het is nu zaterdag ochtend). Waarom de wekker op zo’n aller verschrikkelijk tijdstip ging wordt in de volgende alinea uitgelegd.
De vrouwen van ons kamp (Marjan en Heleen) hadden het idee om het weekend te spenderen in Nature Valley in het Natuur reservaat/gebied Tsjtsji Kamma.
Aangezien we zaterdag ochtend ons nog in de Baviaanskloof bevonden, moesten we ontzettend vroeg vertrekken daar om nog een beetje een dag te hebben in Tsjitsji Kamma.

Na zo’n 3 uur rijden kwamen we dan om half 10 aan in the Village waar onze tassen werden uitgepakt, ingepakt en weer in een huurauto werden gesmeten om vervolgens in een ruk door te gaan naar dat park met de naam die echt verschrikkelijk is om te typen (oké nog een keer dan : Tjsitjsi Kamma).
Op de weg naar ons hostel daar bleek dat de Duitse  snelwegen niks zijn met die van de Zuid Afrikaanse. Waar je in Duitsland al super cool 150 rijdt, wordt je in Zuid Afrika met 150 appeltje eitje ingehaald. De rit naar Wildlife Spirit, ons hostel, was dan ook in 2 en een half uur afgelegd door onze Brabantse chauffeurs met een topsnelheid van 180 km/h. Erg relaxd moet ik zeggen.

Aangekomen in een ontzettende sprookjesachtige omgeving bleek het niet de wereld van Alice in Wonderland te zijn maar onze Hostel met campingplek!. Hoezo beters!
Terwijl de vrouwen worstelden met hun 2 persoontentje een hond en een paard, maakten de mannen zichzelf gemakkelijk in een constructie van vier houten muren met twee schuinaflopende platen erboven bekleed met bedden, douche en toilet en veranda. Hoezo 2 euro per nacht extra betalen loont niet?

Die zelfde avond zijn we over het strand gelopen, zijn Heleen en ik in overtreding gegaan om over een verboden wandelpad te lopen over de kliffen (waardoor we de aller vetste uitzichten hadden), en hebben we genoten van lekker doelloos niks doen en zitten op het strand. Teruggekomen in ons hostel aten we mee aan een Potjie, een typisch Zuid Afrikaans gerecht, wat gebrouwen wordt op het voor van een braai. Eigenlijk is het gewoon een stoofpot op een vuur, maar de vorige zin geeft het een ietsjes meer magische waarde.

Terwijl we lekker aan het uitbuiken waren en genoten van een  biertje, kwamen we in aanraking met een Oosterijker en een stel Duitsers. Gezamenlijk besloten we dat we maar een feestje moesten bouwen die volgende avond. Een Duits/Hollands feest wie had dat ooit gedacht?!
Mede hierom verzochten we de barman enkele malen om maar extra veel bier in de slaan voor de volgende avond, wat de keurig man dan ook heel netjes deed (Held!).

De volgende dag bleek een zondag te wezen, maar niet zo’n typische zondag dat je op de bank zit tv te kijken terwijl het heerlijk miezert buiten. Ow nee het was mij toch een potje fanatieke ik doe eindelijk iets aan sport zondag!
we gingen namelijk die dag kajakken over de Keurboomsriver. Erg relaxd, mooi en bovendien leuk. Zonde is dat we hier geen foto’s van hebben vanwege het watergevaar.
Dit watergevaar hadden we allemaal erg goed ingeschat omdat ik denk geen enkele kano/kajak van binnen echt droog gebleven. Het allermooiste van de dag was, dat we na een gesprek met een vriendelijke Zuid Afrikaanse familie en zo’n 2 kilometer roeien er achter kwamen dat Dj’s kano zo lek als een mandje was. Nu kent iedereen dat het mandje van Mozes bleef drijven en dat Mozes werd gevonden door een prinses. Nu was dit niet het geval met DJ’s mandje. Dit resulteerde dan ook , naast een hysterisch gelach van voornamelijk mijzelf, dat DJ halverwege de rivier zichzelf in uitsluitende water vooruitprobeerde te peddelen. Oftewel de Kajak was niet meer zichtbaar boven het water.
Dj werd vervolgens door Marjan gered die hem en zijn kano naar een willekeurig strandje brachten. Hierop riepen we Marjan uit tot “prinses in de groende kano”. Goh ik zie hier weer een vergelijking met het verhaal van Mozes.. Wat ook ontzettend grappig is, is dat het motto van onze Brabantse vriend is: ‘Als er maar een gat in zit!’. Dus al met al was hij toch wel heel erg blij met zijn kano! (ik stap toch maar over op kano’s want dat typt makkelijker).

Na onze kano tocht, zijn we lekker gaan uit eten in Plattenberg Bay. Deze naam bracht bij mij heel wat verwarring op. Ik vroeg namelijk keer op keer waar Plattenberg A dan was. Niet wetende dat Bay voor Baai/strand stond. Erg hilarisch voor de rest en niet al te snugger van mijzelf natuurlijk haha.
Ook was het hier waar ik mijn Mascotte, de banaan: Banani, heel tragisch uit mijn leven is genomen. Ik liet Banani lekker genieten van het prachtige uitzicht. Dit goede gebaar wordt onze gele vriend fataal, omdat Banani op verschrikkelijke onhandige wijze naar benden gevallen was.
Dit tragische ongeluk was reden genoeg om te genieten van lekker eten, cocktails en Irish Coffe.

De plaats van tragiek verlaten, kwamen we weer terug in ons hostel waarna we ons gingen opfrissen en op naar de bar. Hier aangekomen bleek dat onze Duitse vrienden ons al een uur lang zochten om goudgele rakker te drinken. Beginnend met een achterstand kwamen bij de Duitse tafel vergezeld met een Zuid Afrikaans stel en een Noors stel. We kwamen juist op tijd, want ze begonnen net met allerlei spelletjes. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben zo’n 6 fantastische spellen gespeeld en aan de eind van de avond was (letterlijk) de koelkast leeg van het hostel en konden ze een nieuwe bank in elkaar knutselen…
Hier heb ik wat nummers opgedaan en ik zal mijn Duitse vrienden gaan opzoeken bij een WK wedstrijd in PE. Erg geslaagde dag dus!

Op de maandag zijn we eerst heel rustig gaan ontbijten, waar we iedereen van de vorige avond bleekjes weer terug zagen. Daarna zijn we naar blauwkrans gereden, waar Heleen is gaan bungijumpen. Als ik geen geld nodig had om boodschappen te betalen was ik achter haar aangesprongen (wel met elastiek uiteraard), maar ik dacht laat ik deze keer maar verstandig wezen.

Na een lunch bij Steers (nog een soort Mac Donalds) zijn we gereden naar River Mouth/Bridge. Hier kun je prachtig lopen over bergen met de zee naast je. Ongelooflijk mooi. Denk dat ik dit het beste met wat foto’s kan weergeven, want het is heel moeilijk aan te geven hoe mooi iets is.

Het mooie natuurverlatend reden we door naar Jeffreys Bay, waar we Bart (supervisor van Marjan) en ons nieuwe huisgenootje en mijn kamergenootje Martijn (wij noemen hem Tijntje) kwamen vergezellen. In Jeffreys Bay hebben we heerlijk bij een mexicaan gegeten en zijn we naar dit lange weekend terug naar the Village gegaan.
Owja reden dat we tot maandag zijn we weggebleven is dat het die Dinsdag Freedoms Day was, de eerste keer dat er verkiezingen werden gehouden hier in Zuid Afrika (in 1994). Echter hebben we de dinsdag naar de maandag verschoven zodat we een lang weekend konden hebben.

De week erop (deze week dus), was niet erg bijzonder. Enige wat te melden is, is dat er donderdag ochtend een stroom kabel geknapt was, waardoor we een halve dag zonder stroom zaten. En er moet gezegd worden dat ze de stroom abnormaal snel hier gefikst hadden. Ook hebben we hier de vrijdag Koninginnedag gevierd. Heerlijk weer met zijn allen braaien en bier drinken. Dit was tevens een warm welkom voor ons nieuwe huisgenootje: Arnica. Een vrouw!? Ja een vrouw in een mannenhuis.. hoe kan dat?
Woensdag werd er besloten dat met de aankomst van steeds meer studenten, men geen gescheiden huishoudens meer wou hebben. Reden: ene huis wordt alcoholisten huis en het andere wordt een kippenhok. Een best goede reden dacht ik zo.
Door dit besluit moesten Martijn en Martijn 2 verhuizen naar een ander huis en kwam ik bij Dj op kamer te liggen.
Gisteravond hebben we weer gezellig met alle studentes weer gebraaid omdat er vlees over was. En we hebben besloten dat we dit weekend heerlijk niks gaan doen. Dit bevalt me heeeeel erg. Iedereen volgens mij.
Wat ik nog vergeten ben te vertellen is dat we in naam van Koninginnedag de Student office oranje hebben geschilderd.

Als laatste wil ik nog zeggen dat het vandaag zondag is en dat beteken dat vandaag ons huis compleet wordt met een 2e vrouw genaamd Ivonne. Ik verwacht dat ze rond 6/7 uur aan komt en we wachten vol goede hoop ons nieuwe supercoole misschien wel te gekko onwijs keileuke huisgenote, maar misschien valt het ook wel wat tegen, we zullen zien!

En nu hou ik op, omdat alle letter voor mijn ogen beginnen te dansen. Ik durf te wedden voor een avondje hardlopen met alle lezers van dit verhaal dat dit wel te merken is aan mijn schrijven haha

Dus tot zover mijn best enrom lange update en ik hoop dat ik niks vergeten ben, maar dat horen jullie dan wel bij me volgende verslag.

Tot ziens en bedankt! Bye Bye Danki! See you later alligator en nog meer vreemde termen en groeten wat allemaal betekend: Ciaooo! Tot de volgende keer

 

Foto’s

7 Reacties

  1. amarens:
    2 mei 2010
    Wat een verhaal!! Geweldig! Je maakt wel wat mee hoor. Ik hoop dat je beseft dat het thuisfront af en toe stik jaloers jouw verhalen leest!!
    Prachtige foto's ook. Konden zo uit een reisboek komen!

    Hier trouwens ook alles goed, maar lang zo veel actie niet zoals je wel begrijpt. Sienna vraagt regelmatig waarom je niet meer thuis komt.... Misschien wel leuk om een keer te skypen als ze nog niet op bed ligt.
    Geniet van elke dag, het is zo weer voorbij! (je bent al 6 weken weg!!)
    Dikke tút Amarens
  2. Henk Wuis:
    4 mei 2010
    Waauw, jong wat 'n belevenissen! Bofkont.

    Hier gebeurt ook vanalles en het team Nederland/Duitsland heeft ook hier bewezen een perfecte samenwerking te zijn.
    Koninginnedag was SUPER, wat een drukte en direct vanaf deur open tot deur dicht. De zaterdag (laatste dag) er na was ook al druk dus we hebben lekker (bijna) leeg kunnen verkopen.
    Wat was ik (en ben nog steeds) trots op mijn crew. Ik zal jullie missen nu ik je niet meer wekelijks zie maar kontakt blijven we houden. Je hoort meer van ons. Tot mails
  3. marloes:
    6 mei 2010
    allemachtig neef!
    wat een verhalen jonge! ik zit nogsteeds al je verhalen af en toe te lezen met mn bek open en de tranen van et lachen in mn ogen maar dat doet er allemaal niet toe.
    goed te merken dat je et daar zo naar je zin hebt (natuurlijk genieten we hier thuis wel een klein beetje mee met jou verhalen)

    spreek je snel weer,

    dikke tût van je nichie
  4. mem:
    6 mei 2010
    Hoi San.

    Je vertelt zo beeldend dat, als ik je verhalen lees, ik eigenlijk alleen maar denk: kon ik maar met hem meereizen. Wat doe jij (en Heleen natuurlijk ook) een schat aan indrukken op. Geweldig.
    Blijf vooral genieten.
    Liefs.
  5. trynke:
    19 mei 2010
    Sander, vannacht droomde ik van jou. We deden een speurtocht in een ruig bos om jou te vinden. Ik hoorde jou lachen en jij zat boven in een prachtige hoge boom met en hele grappige aap.
    Volgens mij gaat het best goed met je.
    Bye bye en danki voor al je mooie verhalen,
    liefs,
    trynke
  6. joke en gerrit:
    21 mei 2010
    ha sander,

    wat fijn dat je toch nog met je familie een vakantie achter je stage kunt aanplakken,we hopen ook gauw weer op een story van jou,ben benieuwd of jij na dit weekend de bergen nu ook kunt horen praten,grapje!

    groeten van gerrit en joke.
  7. lotta:
    23 mei 2010
    Sander!

    Wat een verhalen zeg, ik dacht ik moet er een paar lezen maar het zijn er wel erg veel om allemaal te lezen!
    Zo te horen heb je het er zeker naar je zin, heel veel plezier nog de rest van de tijd daar!

    xxx lotta